از لبیک کودکانه تا فریاد ملی

همبستگی حسینی

در گوشه‌ای از حسینیه، دختری نوجوان با چادری مشکی و سربند «یا زینب» ایستاده بود. خجالتی اما محکم. وقتی از او خواستم درباره حال‌وهوای امسال محرم بگوید، لبخندی زد و گفت: نرگس محمدی هستم، ۱۳ ساله و عاشق امام حسینم.

نرگس ادامه داد: محرم امسال برای من فرق داشت. وقتی دیدم مردم چطور کنار هم نذری می‌دهند، پرچم بلند می‌کنند، اشک می‌ریزند و به هم کمک می‌کنند، حس غرور کردم. دلم بیشتر برای کشورم تپید. انگار همه‌ ما یک خانواده شدیم، زیر پرچم امام حسین (ع).

او در ادامه با صدایی آرام اما پرشور گفت: من عاشق وطنم هستم. وقتی خبر شهید شدن مدافعان وطن یا دانشمندامان را شنیدم، ناراحت شدم  اما بیشتر از آن، افتخار می‌کنم. حس می‌کنم محرم امسال پر از پیام ایستادگی برای مردم ما است. همین که کنار هم گریه می‌کنیم، یعنی قوی‌ هستیم یعنی دشمن نمی‌تواند ما را از هم جدا کند.

نرگس می‌گوید که همیشه از مادرم در مورد امام حسین (ع) و حضرت زینب (س) می‌پرسم؛ دوست دارم، درس بخوانم و گوش به فرمان رهبر، در خط مقدم نابودی دشمن بایستم، ما بچه‌های امروز به کسی مانند ترامپ کله زرد اجازه حرف زدن نخواهیم داد.

به گزارش بلاغ؛ محرم امسال، تنها موسم سوگواری نیست؛ صحنه‌ای از اتحاد ملی، جوششی از عشق به اهل‌بیت و تبلوری از غیرت ایرانی است. در کوچه‌ها و هیأت‌ها، از صدای گریه کودک چهارساله تا فریاد بلند نوجوانان، یک پیام واحد شنیده می‌شود «ما ایستاده‌ایم.»

این حضور نسل‌های مختلف، از مادران داغ‌دیده تا نوجوانان انقلابی، نشان می‌دهد که فرهنگ عاشورا همچنان در رگ‌های جامعه جاری است. همان‌طور که پیرغلامان بر حفظ سنت‌ها پافشاری می‌کنند، کودکان و نوجوانان با زبان خود، روضه را زندگی می‌کنند و آینده این راه را روشن نگه می‌دارند.

در روزگاری که دشمنان ما و خصوصاٌ رژیم کودک‌کوش صهیونیستی، تلاش دارند باور و هویت ما را نشانه بگیرند، محرم امسال ثابت کرد که ملت ایران هنوز هم «کربلایی» فکر می‌کند، «زینبی» می‌ایستد و «حسینی» فریاد می‌زند. این شب‌ها، نه فقط برای سوگواری که برای تقویت روح مقاومت است.

دوباره صدای طبل می‌آید. اما این بار نه فقط نوای عزا، که آهنگ حماسه است. ملت هنوز در مسیر کاروان عاشوراست؛ همان کاروانی که مرز میان حق و باطل را روشن می‌کند.

گزارش: بهنار مقدس